Właściwie w każdej powieści literackiej pojawia się wątek
jakiegoś mężczyzny. Tak więc naprawdę ciężko jest wybrać tylko kilku z nich
żeby opowiedzieć ich historie. Bohaterzy są zarówno pozytywni jak i negatywni.
Z kilku powodów chciałbym jednak wspomnieć o Stanisławie Wokulskim. Był on
zarówno romantykiem jak i pozytywistą. Romantykiem dlatego że wierzył w
prawdziwą miłość, pozytywistą ponieważ bardzo cenił sobie pracę, i to właśnie
dzięki niej dorobił się majątku. Obiektem jego westchnień była Izabela Łęcka. Tak naprawdę jedyną zaletą kobiety była
uroda. Ponadto była pustą i zimna osobą niezdolną do głębszych uczuć. Mimo to wróżka obdarzył ją najszczerszym uczuciem i srogo się zawiódł. Kiedy już
wydawało mu się iż zdobył jej serce okazało się , że Izabelę interesują tylko
jego pieniądze.
poniedziałek, 11 listopada 2013
Motyw matki w literaturze
Matka jest najważniejszą osobą w zyciu dla większości z nas.
To ona nas przecież urodziła, oraz wychowała. To jej na nas najbardziej zależy.
W literaturze mamy mnóstwo portretów matek, w większości zdecydowanie
pozytywnych. Taką matką jest chociażby Jadwiga Baryka. Kobieta miała syna, z
którym miała liczne problemy wychowawcze. Po tym jak jej mąż poszedł walczyć na
wojnie, Cezary robił co tylko chciał. Włóczył się z kolegami, nie wracał na noc
do domu, kobieta nie mogła nad nim zapanować. Dopiero gdy matka zachorowała,
chłopak poszedł po rozum do głowy, było już jednak za późno na pomoc. Jadwiga
jest więc przykładem typowej i oddanej matki, która zrobi wszystko dla swego
potomka. Najciekawsza http://ezoplaneta.pl
Motyw kobiety w literaturze
Wróżki od wieków inspirowały pisarzy. Dlatego motyw ten przewijał się w tak wielu tekstach. Są one przedstawiane w różnoraki sposób. Od kobiet bohaterskich, do brutalnych i wyrafinowanych popełniających najgorsze możliwe zbrodnie. Jedną z takich kobiet była Lady Makbet, która podżegała swego męża do zbrodni. Pochłonęła ją żądza władzy. Po popełnieniu przez Makbeta pierwszej zbrodni, kobieta cały czas pociągała za sznurki. Można wręcz zaryzykować stwierdzenie, iż to ona bardziej przyczyniła się do popełnionych zbrodni aniżeli sam wykonawca. Kobieta nie mogła sobie poradzić z zaistniałą sytuacją i popadła w obłęd.
Motyw kata i ofiary
Wśród ludzi zawsze byli osobnicy agresywni jak i pokojowi.
Mimo wszystko często to życie decydowało kto jest katem, a kto ofiarą. Choćby w
sytuacjach działań zbrojnych, gdzie ludzie nie mieli wyboru, i często z ludzi
nastawionych pokojowo do świata musieli stawać się katami. Nie zmienia to
faktu, iż również częstym zjawiskiem było wybieranie roli kata. Na świecie jest
mnóstwo osób, którym imponuje agresja, w sytuacjach kiedy mogą się nad kimś znęcać
czują się swietnie. W „Zbrodni i karze”
Dostojewskiego, katem jest student Raskolnikow. Chłopak wydaje się być dobrym
człowiekiem, aczkolwiek w sytuacji braku środków do życia decyduje się na tak
drastyczny krok jak zabójstwo lichwiarki. Po popełnieniu morderstwa ma liczne wyrzuty
sumienia nie potrafi pogodzić się z tym co zrobił. Nie był więc on przykładem
typowego kata. Jednak poprzez brak pieniędzy popełnił najgorszą z możliwych zbrodni.
Subskrybuj:
Posty (Atom)